22 Ocak 2015 Perşembe

"o imkânsızlık büyüledi beni"

Yanlış yaptığım zamanlar elbette oluyordur; ama en azami çabayı kimseyi huzursuz etmeyeyim diye harcıyorum.
Huzur önemli çünkü.
Kendini düşünürken, başkasına çok özenli olamayabiliyor insan, ne kötü.

Bir de sözlerime takılmayacak, hareketlerimi yanlış yorumlamayacak beni "huzursuz eder miyim?" diye düşündürüp yormayacak insanlar var hayatımda. Özensiz zamanlarımda bile "ya salla" diyen.
Galiba onlar en değerliler.
"İyi" olmaktan daha çok ne kadar huzur verdiği önemli hayatımdaki insanın. Hep onu arıyorum ben.
Belki de ben fazla rahata düşkünüm, bilmiyorum.


Hiç yorum yok: