Aylar oldu görmedim seni.
Yazık...
Ne "gel" diyorum, demeyeceğim de.
Ne de, ilginçtir, davet bekliyorum.
Kabullendim durumumuzu; biraz kırgın, biraz buruk, biraz uzak.
Biraz da öylesine işte...
Neyi beklediğimi bilmeden bekliyorum.
Ne bekleyeceğimi bilmeden bekliyorum.
Bir şey yapmak ya da söylemek için değil ama; herhangi bir gün olabilir bir araya gelişimiz ya da bitebilir bu sıfatsız ilişki...
Suçlayamıyorum kendimi. Kırgınlıklarımı dillendiremediğime kızıyorum sadece. Yaratamadığım ortamlara; severken bülbül olup, kırıldığımda lal olan dilime kızıyorum...
Bu kadar özlemeye değer miydi, tek ben miydim özleyen bilmiyorum...
Gidemiyorum,kalamıyorum; kalakalıyorum yalnızca!
Onca makyajdan sonra, aynaya baksan neye yarar ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder