Biri beni tutsun lütfen!
Farkındayım aslında olanların; ama engelleyemiyorum kendimi. Hüzün hali sarıyor beni, duruldum durulacağım. Sonbahar geliyor diye, mevsim geçiyor diye, eh ufak tefek gerginlikler de cabası.
Mesela vazgeçesim geldi bugün, yine "acı çekmeyim" sendromu bu, biliyorum. Yetmedi yine gülücüklü sözcükler, yetmedi bana kimse, bırakıp gidesim, yatağıma yatıp günlerce çıkmayasım geldi.
Sakinleştiriyorum kendimi...
Madem herkes gibiyim, herkes gibi olayım öyleyse değil mi?
Törpüleyim bana ait özellikleri, "tek tip"lerden olayım. Değişim açılımı yapayım kendime!!!
Öyle ağız dolusu bağırasım var:
Lanet olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder