ben seni arayamam…”
Biz o treni kaçırmışız seninle
Kaçırdığımızın farkına bile varmadan.
Hatta gardaymışız da, haberimiz yokmuş
Sen tahta bir sıranın üzerinde,
Sorularla...
Ben kapıyı görecek yerde
İçimde toyluklarla...
Ayrı ayrı gözlermişiz de meğer
Bilmezmişiz
Bir tren gelmiş çoktan
Hatta gitmiş bile çoktan
Biz farkında olmamışız
Aslına bakılırsa o zaman
Değişmezmiş, olsaymışız da
Ama şimdi bakınca
Biz o treni kaçırmışız çoktan…
Şimdi, yeni bir yolculuk yok
Yeni bir tren de gelmeyecek
Zaten o eski yolcular da değiliz biz
Gidecek yerimiz bile yok
Sen oturacaksın aynı tahta sıranın üzerinde
Biraz ağrıyarak
Ben daha yakınına geleceğim
Dayanamayarak
Gelse de tren, binen olmayacağız
Belki beraber seyre dalacağız
Belki onu bile yapamayacağız…
İçimize acıyarak…
“sebebim var, biliyorsun,
ben seni arayamam…”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder