3 gündür Bingöl, Erzurum ve Diyarbakır'da HDP'ye karşı şiddete başvuruluyor. HDP niye sevilmiyor, PKK uzantısı diye. PKK niye sevilmiyor? Şiddete başvuruyor diye. Şimdi baştan alırsak aptal bir kısır döngünün içine giriyor muyuz, evet. Demek ki neymiş şiddet hiçbir durumda iyi bir şey değilmiş. Biri ötekinden daha iyi ya da kötü de değilmiş. Şiddetten uzak durmayı ve ona karşı olduğunu söylemeyi bilecekmişsin, kim olursan ol, hangi etnik kökene, hangi inanca, hangi ideolojiye vb. sahip olursan ol.
(Devlet eliyle yapılan dahil. Göz göre göre öldüren devletin, kendini demokratik develet diye sunması bizi enayi sanmasından başka şey değil.)
Ha HDP'nin oy için yaptığı, bunun komplo olduğu da söyleniyor. Bunu düşünmek bile istemiyorum. Gerçi terör örgütüyle organik bağı bu kadar güçlü bir partinin bunu yapması olası mı, evet; ancak zaten barajı aşacaklarını düşünürsek ve geri tepme ihtimalini de göze alırsak neredeyse "yok" ihtimalinden bahsediyoruz. Bu komplo teorisini geçelim yani.
Benim için şiddetin hiçbir şekilde geçer yanı yok, hele bu çağda.
Hiçbir şeyin bahane olabileceğini de düşünmüyorum.
Dünyanın düzeni böyle mi, evet. Bunu görebilecek kadar okudum sanırım. Ama bu düzeni kabul edip etmemek ayrı şey.
#barışkazanacak sözüne inanıyor muyum, hayır. Para neyin kazanmasını isterse o kazanır.
Ama bunu ummak da insanlığımızdan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder