bir ömür...

Hani böyle uyanırsın, yanında sımsıcak bir uykunun sesi.
Uyanışa direnen homurdanmalar, ufalmış, şişmiş gözler, o çirkin surat.
İçinden seversin, "hiçbir yüz güzel değil senin yüzünden"dir.
Senin olmuş o koku, huzurlu.

Sonra bir sabah uyanırsın. "Ömrümce bakayım" dediğin o yüz, yoktur.
Yanında, içinde, düşünde, geleceğinde.

Yazık etmek bu olsa gerek.