Bazı hallerimden tedirgin oluyorum. İnsan kendinden korkar mı, korkuyorum. Durup içime bakacak gücüm de yok açıkçası. "Akışına bırak" diyor, tesadüfen okuduğum her şey; ama ürkeğim biraz hâlâ.
Şaşırıyorum da.
Saçma da gelecek; ama keşke Feridun Düzağaç'ı tanısaydım, tanışsaydık yani, ona anlatsaydım, şöyle şöyle yap deseydi bana bütün Fe Abiliğiyle diyorum.
Sonra işte ya kitaplara ya şarkılara tutunuyorum.
İyi ki sözcükler var.