2 Eylül 2008 Salı

_light of the world_

Bir "özleme krizi"ne daha dayandım bu gece...

İçime dokundu masum sözlerin, zehirli olanlarını hatırlamaya çalıştım. Yüzünü çektim gözümün önünden, gülüşünü görmedim.
Şarkılar seçtim kendime, gemileri yakan cinsten. Çağrışımların serbestlik hakkına kısa süreliğine ara verdim. "Geçecek" dedim...
Geçer değil mi?




(İçeride de yok o kapının tokmağı, biliyorum...)

Hiç yorum yok: