28 Ağustos 2009 Cuma

Tadım tuzum sensin benim!!!

Neden yapmayı - bir şekilde - ertelediğim şeyler bana vicdan azabı olarak dönüyor?

Ve neden bu kadar kötüydü takım bu gece?

Yapma Fenerbahçem yapma, tat veren bir tek sen varsın bu hayatta; gerisi hikaye, gerisi uydurma....

24 Ağustos 2009 Pazartesi

Gidenlerden, bir tek seni bana ekledim!!!

Gidenlerin hepsine kızgınım, evet! Geri dönerlerse hepsine bir çift lafım var. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak elbette. Dönmezlerse de hiiiç umurumda olmaz, o ayrı.

Ama sen gelirsen var ya...
Ağzımı açıp tek bi' sitem etmem ben.
Kim ne derse desin, neyi hatırlatırsa hatırlatsın. Kim bana "kendine yapma bunu" diye kızarsa kızsın.
Yüzüne kapanıp ağlarsam da şaşırma, bozulma. Kimseye tam anlamıyla anlatamadım içimdeki yerini... Özlemini... Şimdi öyle büyüyor ki gün gün; sesini duymasam olmaz, duyunca katlanamıyorum.

Ve inan, bu işin sonunu merakla bekliyorum!

17 Ağustos 2009 Pazartesi

Ters Şeyler Bunlar...

Ne anlatayım?

"İkoncan"lar mekanı Alaçatı'da yaptığım güzel tatili mi? Duymazdan ve görmezden gelmeye çalıştığım; ama kaçamadıkça küfürler saydırdığım haberleri mi? İçimi saran tez sıkıntısını mı? Sevdiğim arkadaşlarımın düğün heyecanını mı?

Neyi anlatayım?

Gidemediğim ama yüzümü güldüren Fenerbahçe maçlarını mı? Yemek isteyip isteyip de kendimi durdurduğum çikolataları mı? İradenin gururunu mu, direnişin yoruşunu mu? Okumak isteyip de biriktirmekle yetindiğim kitapları mı?

Nasıl anlatayım uykusuzluğumu?

Kendime sakladığım, bahaneler uydurduğum, özleme değil meraklanmaya yorduğum, "anlatıp da içimde büyütmeyeceğim" diye sustuğum, günlüğüme yazıp yazmamakta kararsız kaldığım, uyanıp hatırladığım, yerken hatırladığım, yürürken hatırladığım, dururken hatırladığım, durup dururken tıkandığım, ağlamadığım, ağlamadığım, ağlamaklı olduğum anları...

Nasıl anlatayım ki çaresizliğimi?
İşte Ümit Yaşar
İşte Werther

İşte şiirler...

"Aykırı anlamlar arayıp durma
güz biter sular köpürür de
kapanmaz gülüşünün açtığı yara
uçurum olur cellat olur her gece"